راهنمای مبتدیان برای امضای دیجیتال

امضای دیجیتال فرایندی است که در آن اطلاعات یک سند یا پیام با استفاده از یک الگوریتم رمزنگاری و یک کلید خصوصی تولید می‌شود تا اعتبار و اصالت آن تضمین شود. این امضاها به صورت الکترونیکی اضافه می‌شوند و با استفاده از فناوری رمزنگاری، اطلاعاتی که با امضای دیجیتال مجهول می‌مانند، را امکان‌پذیر می‌کنند. امضای دیجیتال به دلیل امنیت بالا و امکان تأیید آسان، در اموری مانند امضای قراردادها، احراز هویت افراد، و ارسال اطلاعات مهم در اینترنت، کاربردهای گسترده‌ای دارد.

رمزگذاری نامتقارن یا رمزنگاری نامتقارن یک روش رمزنگاری است که در آن از دو کلید جداگانه، یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی استفاده می‌شود. این روش بر پایه الگوریتم‌های رمزنگاری از قبیل RSA، Diffie-Hellman و ECC (به اختصار از معماری بنیان‌گذاری کوچکتر) استوار است. در این روش، اطلاعات با استفاده از کلید خصوصی رمزگذاری می‌شوند و با استفاده از کلید عمومی که برای همگان قابل دسترس است، قابل رمزگشایی می‌شوند. این فرایند امنیت بالایی را برای ارسال و دریافت اطلاعات از طریق شبکه‌های عمومی ارائه می‌دهد، زیرا کلید خصوصی فقط در اختیار فرد یا سازمان مخصوصی است و اطلاعات رمزگشایی نیاز به کلید عمومی دارند که عمومی و قابل دسترس برای همه است.

امضای دیجیتال یک روش رمزنگاری است که برای تأیید اعتبار و یکپارچگی اطلاعات دیجیتال استفاده می‌شود. این فرآیند شامل دو مرحله اصلی است: ایجاد و بررسی امضا. در مرحله ایجاد، یک الگوریتم هش، پیام یا سند را به یک کد هش تبدیل می‌کند، سپس این کد با استفاده از کلید خصوصی فرستنده رمزنگاری می‌شود تا امضای دیجیتال تولید شود. در مرحله بررسی، دریافت‌کننده با استفاده از کلید عمومی فرستنده، امضا را رمزگشایی می‌کند و کد هش اصلی را به دست می‌آورد. سپس پیام یا سند را مجدداً هش کرده و دو کد هش را با هم مقایسه می‌کند. اگر این دو کد یکسان باشند، امضا معتبر است و تایید می‌شود که پیام یا سند تغییری نکرده و از طرف فرستنده اصلی ارسال شده است.

تراکنش بیت کوین یک انتقال ارزش از یک کاربر به کاربر دیگر در شبکه بیت کوین است. هر تراکنش شامل سه جزء اصلی است: ورودی‌ها، مقدار، و خروجی‌ها می‌باشد. ورودی‌ها منابع بیت کوینی هستند که توسط فرستنده از تراکنش‌های قبلی دریافت شده‌اند. مقدار مقدار بیت کوینی است که قرار است منتقل شود. خروجی‌ها آدرس‌هایی هستند که بیت کوین‌ها به آنها منتقل می‌شوند.
عملکرد تراکنش بیت کوین به این صورت است که ابتدا فرستنده، تراکنش را ایجاد کرده و آن را با استفاده از کلید خصوصی خود امضا می‌کند. این امضا به عنوان اثبات مالکیت و مجوز برای انتقال بیت کوین عمل می‌کند. سپس تراکنش به شبکه بیت کوین فرستاده می‌شود و در آنجا توسط ماینرها تایید می‌شود. ماینرها تراکنش‌ها را در بلاک‌های جدید قرار می‌دهند و با حل مسائل پیچیده ریاضی، بلاک‌ها را به بلاک‌چین اضافه می‌کنند. این فرآیند تأیید به صورت غیرمتمرکز انجام می‌شود و از دستکاری و دوباره خرج کردن بیت کوین‌ها جلوگیری می‌کند.