راهنمای مبتدیان برای مبادلات رمزنگاری

صرافی کریپتو یا صرافی رمزارز، پلتفرمی آنلاین است که امکان خرید، فروش و تبادل ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین، اتریوم و دیگر ارزهای رمزنگاری‌شده را فراهم می‌کند. این صرافی‌ها می‌توانند به دو دسته اصلی تقسیم شوند: صرافی‌های متمرکز و صرافی‌های غیرمتمرکز. صرافی‌های متمرکز (CEX) توسط یک شرکت یا سازمان اداره می‌شوند و معمولاً امنیت بیشتری ارائه می‌دهند، اما کاربران باید به صرافی اعتماد کنند تا دارایی‌های خود را نگهداری کند. در مقابل، صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) به کاربران اجازه می‌دهند تا به صورت مستقیم و بدون نیاز به واسطه، تراکنش‌های خود را انجام دهند، که این باعث افزایش امنیت و حریم خصوصی می‌شود اما ممکن است کمتر کاربرپسند باشند. انواع دیگری از صرافی‌ها نیز وجود دارند که خدمات تخصصی‌تر مانند قراردادهای آتی و معاملات اهرمی را ارائه می‌دهند.

یک صرافی متمرکز رمزارز (CEX) پلتفرمی است که کاربران می‌توانند از طریق آن به خرید، فروش، و تبادل ارزهای دیجیتال بپردازند. این صرافی‌ها توسط یک نهاد مرکزی مدیریت می‌شوند که به عنوان واسطه بین خریداران و فروشندگان عمل می‌کند. وظایف اصلی یک CEX شامل فراهم کردن یک بستر امن برای تراکنش‌ها، حفظ و مدیریت دارایی‌های دیجیتال کاربران، ارائه ابزارهای معاملاتی متنوع، و تسهیل تبدیل ارزهای دیجیتال به یکدیگر و به ارزهای فیات است. صرافی‌های متمرکز همچنین معمولاً خدماتی مانند مشاوره سرمایه‌گذاری، تحلیل بازار، و پشتیبانی مشتریان را نیز ارائه می‌دهند.

صرافی‌های کریپتو به کاربران امکان خرید، فروش و تبادل ارزهای دیجیتال را می‌دهند. برای استفاده از این صرافی‌ها، کاربران ابتدا باید یک حساب کاربری ایجاد کنند که شامل مراحل ثبت‌نام و احراز هویت است. پس از تأیید حساب، کاربران می‌توانند وجوه خود را به حساب صرافی واریز کنند؛ این وجوه می‌تواند به صورت ارزهای فیات مانند دلار یا ارزهای دیجیتال باشد. صرافی‌ها سفارشات خرید و فروش کاربران را در یک دفتر سفارشات (order book) ثبت می‌کنند و از طریق تطبیق این سفارشات، تراکنش‌ها را انجام می‌دهند. صرافی‌های متمرکز (CEX) به عنوان واسطه بین خریداران و فروشندگان عمل می‌کنند و معمولاً کارمزد معاملاتی دریافت می‌کنند. این پلتفرم‌ها ابزارهای متنوعی برای تحلیل بازار و مدیریت ریسک در اختیار کاربران قرار می‌دهند.

برای انتخاب بهترین صرافی رمزارز، باید به چند معیار کلیدی توجه کنید. ابتدا، شهرت صرافی را بررسی کنید؛ نظرات کاربران و نقدهای آنلاین می‌توانند اطلاعات ارزشمندی فراهم کنند. امنیت نیز اهمیت بالایی دارد؛ صرافی باید از پروتکل‌های امنیتی قوی مانند احراز هویت دو مرحله‌ای و ذخیره‌سازی سرد استفاده کند. همچنین، محدودیت‌های جغرافیایی را در نظر بگیرید؛ برخی صرافی‌ها در کشورهای خاصی خدمات ارائه نمی‌دهند. نهایتاً، انواع رمزارزهای موجود برای تجارت را بررسی کنید تا مطمئن شوید صرافی مورد نظر از رمزارزهایی که می‌خواهید معامله کنید، پشتیبانی می‌کند.

KYC یا شناسایی مشتری، فرآیندی است که در آن اطلاعات و هویت مشتریان تایید و تحقق می‌یابد تا بازرگانان و سازمان‌ها از هویت واقعی مشتریان خود مطلع شوند. این فرآیند برای جلوگیری از کلاهبرداری، پولشویی و تروریسم مالی بسیار حیاتی است. در KYC، اطلاعات شخصی مشتریان مانند نام، آدرس، شماره تماس و معیارهای دیگر از جمله مدارک شناسایی، تحلیل و تأیید می‌شود. این فرآیند معمولاً توسط سازمان‌های مالی و فراورده‌های مالی انجام می‌شود و می‌تواند شامل مراحلی مانند تجزیه و تحلیل ریسک، بررسی اطلاعات و حتی بررسی خودکار با استفاده از فناوری‌های امنیتی باشد.

2FA یا دو عاملی تأیید هویت، روشی است برای تأیید هویت کاربران که در آن دو عامل یا فاکتور مختلف برای دسترسی به یک حساب یا سیستم استفاده می‌شود. این دو عامل ممکن است شامل رمز عبور (مثلاً یک کلمه عبور) و یک عامل دوم مانند کد ارسال شده به گوشی همراه کاربر (از طریق پیام متنی یا نرم‌افزار مخصوص)، کد ارسال شده به ایمیل، تأیید اثر انگشت یا سوال امنیتی باشد. 2FA افزایش امنیت حساب کاربری را برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس فراهم می‌کند.

"فیات" به پولی گفته می‌شود که ارزش آن توسط دولت تضمین می‌شود و پشتوانه‌ای مانند طلا یا نقره ندارد. این نوع پول به اعتبار دولت صادرکننده وابسته است. اصطلاحات "روی رمپ" و "خارج از رمپ" در زمینه ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند. "روی رمپ" به فرایندی اشاره دارد که طی آن افراد می‌توانند ارز فیات (مثل دلار یا یورو) را به ارز دیجیتال تبدیل کنند. "خارج از رمپ" نیز به فرایندی اشاره دارد که طی آن افراد می‌توانند ارز دیجیتال را به ارز فیات تبدیل کنند. این اصطلاحات برای توضیح مسیرهای ورود و خروج پول از بازار ارزهای دیجیتال به کار می‌روند.

تعیین قیمت در بازار رمزارزها به وسیله دو مفهوم اصلی "پیشنهاد" (Bid) و "درخواست" (Ask) انجام می‌شود. قیمت پیشنهادی بالاترین قیمتی است که خریداران حاضر به پرداخت برای خرید یک رمزارز هستند، در حالی که قیمت درخواستی پایین‌ترین قیمتی است که فروشندگان حاضر به قبول برای فروش آن هستند. تفاوت بین این دو قیمت به عنوان "اسپرد" شناخته می‌شود. در صرافی‌های رمزارز، معامله‌گران می‌توانند از قیمت‌های پیشنهادی و درخواستی برای انجام معاملات استفاده کنند. به این صورت که اگر یک معامله‌گر قصد خرید یک رمزارز را داشته باشد، می‌تواند با قیمت درخواستی فروشنده موافقت کند و اگر قصد فروش داشته باشد، می‌تواند با قیمت پیشنهادی خریدار موافقت کند. این فرایند تعیین قیمت کمک می‌کند تا نقدینگی و کارایی بازار حفظ شود و معامله‌گران بتوانند به سرعت معاملات خود را انجام دهند.

تجسم نقدینگی به معنای درک و اندازه‌گیری توانایی تبدیل دارایی‌ها به پول نقد بدون ایجاد تغییرات قابل توجه در قیمت است. در تفکر کریپتو، نقدینگی به توانایی خرید و فروش سریع دارایی‌های دیجیتال با تاثیر کم بر قیمت اشاره دارد. نقدینگی اهمیت دارد زیرا امکان معاملات راحت‌تر و با نوسانات کمتر را فراهم می‌کند، که برای جلب سرمایه‌گذاران و حفظ ثبات بازار ضروری است. حجم معاملات به مقدار دارایی‌هایی که در یک دوره زمانی مشخص معامله می‌شوند اشاره دارد و نشانگر میزان فعالیت در بازار است. نقدینگی را می‌توان با بررسی عواملی مانند حجم معاملات، اسپرد خرید و فروش، و عمق بازار تعیین کرد.

کتاب سفارشی (Order Book) فهرستی از سفارش‌های خرید و فروش یک دارایی مالی مانند سهام، ارزهای دیجیتال یا کالاها است که در یک بازار بورس یا صرافی ثبت شده است. این کتاب شامل جزئیاتی مانند قیمت‌های پیشنهادی خرید (بید) و قیمت‌های پیشنهادی فروش (اسک) و حجم هر سفارش است.

دفترچه سفارش (Order Book) به‌طور مشابه، رکوردی از تمامی سفارش‌های باز (پیشنهاد خرید و فروش) برای یک دارایی خاص در یک بازار یا صرافی است. این دفترچه به معامله‌گران کمک می‌کند تا وضعیت فعلی بازار را بفهمند و تصمیم‌گیری‌های آگاهانه‌تری انجام دهند. دفترچه سفارش معمولاً به دو بخش تقسیم می‌شود: سفارش‌های خرید که نشان‌دهنده تمایل معامله‌گران به خرید دارایی با قیمت مشخص است و سفارش‌های فروش که تمایل به فروش دارایی با قیمت معین را نشان می‌دهد.

**نمودار عمقی** یک ابزار تحلیل در بازارهای مالی است که اطلاعاتی در مورد میزان خرید و فروش در سطوح مختلف قیمت را نشان می‌دهد. **خط پیشنهادی** (Bid Line) نمایانگر تعداد سفارش‌های خرید در قیمت‌های مختلف است، در حالی که **خط درخواست** (Ask Line) تعداد سفارش‌های فروش را نشان می‌دهد. **محور افقی "X"** در این نمودار معمولاً قیمت‌ها را نمایش می‌دهد و **محور عمودی "Y"** تعداد یا حجم سفارش‌ها را مشخص می‌کند. این نمودار با تجسم میزان تقاضا و عرضه در قیمت‌های مختلف، به معامله‌گران کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری بگیرند. **دیوار خرید** زمانی ایجاد می‌شود که حجم زیادی از سفارش‌های خرید در یک سطح قیمتی خاص قرار دارد، در حالی که **دیوار فروش** به حجمی زیاد از سفارش‌های فروش در یک سطح قیمتی خاص اطلاق می‌شود. این دیوارها می‌توانند نقاط مقاومتی یا حمایتی در بازار ایجاد کنند که بر رفتار قیمت تأثیر می‌گذارند.

در بازارهای مالی، هزینه‌ها و کارمزدها به دو دسته **سازنده (Maker)** و **گیرنده (Taker)** تقسیم می‌شوند.

**سازنده** (Maker) کسی است که سفارش خرید یا فروش را به دفتر سفارشات اضافه می‌کند و منتظر می‌ماند تا این سفارش توسط شخص دیگری پذیرفته شود. این نوع سفارش‌ها به ایجاد عمق بازار کمک می‌کنند. **گیرنده** (Taker) کسی است که سفارش موجود در دفتر سفارشات را فوراً اجرا می‌کند.

**حق‌الزحمه سازنده** (Maker Fee) معمولاً کمتر از کارمزد گیرنده است، زیرا سازنده‌ها با افزودن نقدینگی به بازار کمک می‌کنند. **حق‌الزحمه گیرنده** (Taker Fee) بالاتر است چون گیرنده‌ها با اجرای فوری سفارش‌ها نقدینگی بازار را کاهش می‌دهند.

به طور کلی، کارمزدها بستگی به سیاست‌های کارگزار یا بورس مربوطه دارند و می‌توانند تفاوت‌های قابل توجهی داشته باشند. این هزینه‌ها برای تشویق معامله‌گران به افزودن نقدینگی به بازار و ایجاد یک بازار پایدارتر طراحی شده‌اند.