کریپتوکارنسی (ارزهای دیجیتال) چیست؟
در عصر جدید، ارزهای دیجیتال موضوعی شناخته شده است و در جایگاه بالایی قرار دارد. این محبوبیت نه تنها در دنیای آنلاین، بلکه در محیط‌های فیزیکی نیز به چشم می‌خورد.
احتمالاً گزارش رسانه‌ها درباره ارزهای دیجیتال را مشاهده کرده‌اید. حتی ممکن است این اطلاعات توسط هنرپیشه یا ورزشکار محبوب شما نیز معرفی شوند.
اما سوال این است: ارز دیجیتال دقیقاً چیست؟
تفاوت آن با ارزهای سنتی چیست؟
چه ویژگی‌هایی آن را به یک مفهوم خاص و اهمیت‌دار تبدیل کرده‌اند؟
ارزهای رمزپایه چیستند؟
ارز دیجیتال یا کریپتو (crypto) یک نوع جدید از پول دیجیتال است که بر ترکیبی از تکنولوژی‌ها مبتنی است که قابلیت عملکرد خارج از کنترل نهادهای مرکزی مانند بانک‌ها و دولت‌ها را دارد.
اصلاً فیزیکی نیستند!
ارزهای رمزپایه هیچ شکل فیزیکی ندارند، به عبارت دیگر مشابه دلار یا سکه‌های فلزی نیستند. آنها به صورت کاملاً دیجیتالی و تنها به شکل کدهای کامپیوتری وجود دارند.
ارزهای دیجیتال بی‌مر هستند.
محل زندگی یا هویت شخصی اهمیتی ندارد. شما می‌توانید به سرعت ارزهای دیجیتال را به هر نقطه‌ای از جهان ارسال کنید، بدون نگرانی از فواصل جغرافیایی.
در واقع، مفهوم حد و مرز برای ارزهای دیجیتال وجود ندارد. هر آنچه برای انجام تراکنش‌های رمزپایه نیاز دارید، یک تلفن همراه یا سیستم متصل به اینترنت است.
بدون نیاز به مجوز!
برای ارسال و دریافت ارزهای دیجیتال، نیازی به ثبت حساب یا پر کردن فرم ندارید. هر کسی می‌تواند این عمل را به سادگی انجام دهد، زیرا ارزهای دیجیتال بدون نیاز به مجوز هستند.
حتی نیازی به ارائه نام شما نیست. به جای اطلاعات شخصی، تنها با ارائه یک آدرس (که توسط کامپیوتر ایجاد می‌شود و حاوی اعداد و حروف است) ملزم به انجام تراکنش می‌شوید.
این آدرس به هیچ وجه به اطلاعات شخصی شما مرتبط نیست، بنابراین می‌توانید بدون افشای هویت واقعی خود ارزهای دیجیتال را به افراد دیگر ارسال کنید.
ارزهای رمزپایه غیرمتمرکزند.
برخلاف ارزهای سنتی یا ارزهای فیات مانند دلار، ارزهای دیجیتال تحت کنترل یا وابستگی به هیچ دولت یا بانک مرکزی نیستند.
این به این معناست که برخلاف ارزهای فیات که تحت نظر نهادهای مرکزی قرار دارند، هیچ دولت یا بانکی مالک ارزهای دیجیتال نیست. این ویژگی به معنای غیرمتمرکز بودن آنها است.
روش ایجاد ارزهای رمزپایه
واحدهای ارزهای دیجیتال براساس قوانین پیش‌فرض در نرم‌افزارهای اجرایی نوشته می‌شوند. این ارزها تحت کنترل قوانین ثابت‌شده در کدهای نرم‌افزاری قرار دارند.
مقدار عرضه ارزهای دیجیتال به طور مستقیم با ارزش آنها مرتبط است. برخی از ارزها به میزان محدودی عرضه می‌شوند که به این معناست همیشه تعداد معینی از این ارزها در گردش است.
اما برخی دیگر محدودیتی در عرضه ندارند، یعنی تعدادی که در بازار منتشر می‌شود، مشخص نیست. (البته ممکن است سالانه تعداد معینی از ارزهای بدون محدودیت در نظر گرفته شود)
قابلیت مقاومت در برابر تقلب
ارزهای رمزپایه به گونه‌ای طراحی شده‌اند که امکان جعل و تقلب در آنها وجود ندارد. این امکانات امنیتی به دلیل رمزنگاری اطلاعات مربوط به ثبت و ذخیره تراکنش‌ها به وجود آمده است.
کلمه "Crypt" به معنای رمز و "Graphy" به معنای نوشتن است. رمزنگاری در واقع تا قبل از اختراع کامپیوتر یک تکنیک برای حفاظت از اطلاعات و دست‌نوشته‌ها بود.
ارزهای رمزپایه به رمزنگاری وابسته هستند و به همین دلیل به آنها "رمز" ارز گفته می‌شود.
چرا ارزهای رمزپایه محبوب شده‌اند؟
ارزهای رمزپایه به عنوان یک نوع پول مستقل از بانک‌ها، دولت‌ها یا نهادهای مرکزی معرفی شده‌اند.
به طور خلاصه، ارزهای رمزپایه به دلیل ویژگی‌های زیر مورد توجه کاربران شده‌اند:
- دیجیتالی بودن: کریپتوکارنسی‌ها هیچ نسخه فیزیکی ندارند و همه چیز به صورت دیجیتال در دستگاه شما انجام می‌شود.
- بدون محدودیت: هر کسی با اتصال به اینترنت می‌تواند ارزهای رمزپایه را ارسال یا دریافت کند. این انتقالات نسبت به پول سنتی با کارمزد کمتر و سرعت بالاتر صورت می‌گیرد.
- بدون نیاز به مجوز: ارسال و دریافت ارزهای رمزپایه بدون نیاز به ثبت حساب یا مجوز انجام می‌شود.
- غیرمتمرکز بودن: ارزهای رمزپایه تحت کنترل یا اختیار هیچ دولت یا بانکی نیستند. این به معنای مالکیت وابسته به هیچ نهادی نیست.
- قابلیت مقاومت در برابر تقلب: به علت رمز نگاری اطلاعات تراکنش‌ها، امکان جعل و تقلب در ارزهای رمزپایه وجود ندارد.
با توجه به این ویژگی‌ها، ارزهای رمزپایه به افراد امکان می‌دهند که بدون دخالت نهادهای مرکزی، کنترل کامل بر دارایی خود داشته باشند. از آنجایی که محبوبیت این ارزها در دنیای مالی در حال افزایش است و به عنوان یک دارایی نوپا مورد توجه قرار می‌گیرند، این امر مطرح است که آیا در آینده این پتانسیل حفظ خواهد شد یا خیر؟
