مدیریت ریسک

مدیریت ریسک یک رویکرد سیستماتیک است که در آن، اقداماتی برای شناسایی، ارزیابی و کنترل ریسکهای مخاطراتی در یک فعالیت یا سرمایه‌گذاری انجام می‌شود. Drawdown و Maximum Drawdown به ترتیب نشانگر کاهش میزان سرمایه در یک دوره زمانی و حداکثر کاهش ممکن در سرمایه‌گذاری هستند. میزان ریسک در هر معامله باید با توجه به سبک و رویکرد سرمایه‌گذاری شخصی و شرایط بازار تعیین شود. نسبت پاداش به ریسک، نسبتی است که سود مورد انتظار از یک معامله به ریسک مرتبط در آن مقایسه می‌شود و برای تعیین ارزش و توجیه معاملات استفاده می‌شود.

اهرم در مالیات، به معنای استفاده از سرمایه یا اموال امانت‌گرفته برای افزایش نسبت بازدهی سرمایه‌گذاری است. مفهوم مارجین به کارگیری سرمایه وام گرفته از بروکر یا مؤسسه مالی برای خرید اوراق بهادار یا سرمایه‌گذاری‌های دیگر با هدف افزایش حجم معاملات یا سود است. کال مارجین یا حساب مارجین، یک نوع حساب معاملاتی است که به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد با استفاده از وام‌های بروکر، به تعداد بیشتری اوراق بهادار یا محصولات مالی دسترسی داشته باشند. استفاده از مارجین امکان می‌دهد که سرمایه‌گذاران با سرمایه اندک خود، معاملاتی با حجم بیشتر انجام دهند و درآمد بیشتری را از نوسانات بازار کسب کنند، اما همراه با ریسک‌های افزایش یافته نیز می‌آید.

اندازه موقعیت به میزان و حجم فعالیت یا معاملاتی که یک شخص یا یک شرکت در بازار انجام می‌دهد اشاره دارد. در مفهوم مالی، این اصطلاح به حجم و مقدار سرمایه‌گذاری یا معاملاتی که یک شخص یا یک نهاد مالی در یک سهم، ارز، سرمایه‌گذاری و غیره دارد، اشاره می‌کند. اندازه موقعیت نشان دهنده میزان ارتباط و تعامل یک شخص یا نهاد مالی با بازار است و می‌تواند نقش مهمی در تحلیل ریسک و سودآوری معاملات داشته باشد.

استاپ لاس یک استراتژی مورد استفاده در معاملات سهام و بازارهای مالی است که برای محافظت از سرمایه‌گذاران در برابر زیان‌های ناخواسته طراحی شده است. از Stop Loss استفاده می‌شود تا وقتی قیمت یک دارایی به یک سطح مشخص (مثلاً قیمت خرید) می‌رسد، سفارش فروش اتوماتیک داده شود و برای جلوگیری از زیان بیشتر، معامله را ببندد. نحوه تعیین یک استاپ لاس بر اساس نوسانات قیمت معمولاً به تجربه و روش‌های تحلیلی مختلف بستگی دارد، اما معمولاً با توجه به سطح ریسک قابل قبول و نوسانات متغیر بازار، سطح استاپ لاس تعیین می‌شود.

مقیاس‌پذیری به میزان قابلیت تناسب و تغییر در اندازه و مقیاس یک سیستم یا فرایند اشاره دارد. این مفهوم در مختلف زمینه‌ها از اقتصاد و مدیریت تا فناوری اطلاعات و علوم اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مزایای مقیاس‌پذیری شامل افزایش انعطاف‌پذیری، کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری است. با این حال، جوانب مثبت مقیاس‌پذیری ممکن است با چالش‌هایی همراه باشد، از جمله پیچیدگی بیشتر سیستم، کاهش کیفیت در مواردی، و افزایش آسیب‌پذیری در برابر نقصان‌ها. از آنجا که مقیاس‌پذیری در بسیاری از زمینه‌ها ضروری است، بهتر است از مزایا و معایب آن آگاه باشیم تا بتوانیم از آن بهینه استفاده کنیم.

همبستگی ارز به وابستگی یا رابطه‌ای است که بین ارزهای مختلف در بازار ارز وجود دارد. این همبستگی نشان‌دهنده ارتباط مثبت یا منفی بین ارزها است، به عبارت دیگر نحوه تغییرات هر ارز نسبت به دیگری. واحد پول نیز می‌تواند تأثیر مهمی بر همبستگی ارزها داشته باشد، زیرا ارزهایی که به یک واحد پول مشترک مرتبط هستند، ممکن است در سیاق همبستگی‌های متفاوتی قرار گیرند. برای خواندن جداول همبستگی ارز، می‌توانید به عدد همبستگی بین هر زوج ارز نگاه کنید، که از -1 تا +1 متغیر است. عدد 1 نشان‌دهنده همبستگی مثبت کامل، عدد -1 نشان‌دهنده همبستگی منفی کامل و عدد 0 نشان‌دهنده عدم همبستگی است.